Wel, de Educause conferentie is in alle hevigheid losgebarsten. Nu kan ik natuurlijk allerlei boeiende en interessante blogs gaan schrijven over de workshops die ik tot nu toe heb gevolgd, maar dat laat ik graag aan andere collega's over. Het zal van mijn hand dus vooral gaan over de sfeer en de impressies die ik op doe in dit land van enorme met vette saus overgoten ontbijten.
De conferentie biedt een breed scala aan wordkshops, tafelgesprekken, speeches en exposanten. De keynote speech heb ik vanochtend even laten schieten ten faveure van een rondje door de zaal met stands.
Wat eerst opvalt is dat men toch vooral gericht is op de amerikaanse markt, met veel bedrijven die mij als eenvoudige edu-blogger niet veel zeggen. Er wordt enorm uitgepakt met mogelijkheden om iets te winnen, en dat iets is bijna overal een iPad. Laat je kaartje achter, scan uw badge en win een iPad. Daaruit kun je natuurlijk niet anders de conclusie trekken - en ik hoop dat de hier aanwezige onderwijsbestuurders dat vooral ook doen - dat je als school moet investeren in dit apparaat of in de opvolgers die in groten getale staan te trappelen om de concurrentie met apples wondergadget aan te gaan. Je hoeft het ding nog niet eens te gaan gebruiken, maar je moet op zijn minst zoo'n ding in je handen gehad hebben en hebben ervaren hoe eenvoudig en simpel de bediening is.
In mijn enthousiasme heb ik voor me zelf maar zo'n ding aangeschaft - mijn school heeft het niet zo op nieuwerwetsche gedgets - , dus wie weet krijgt men toch een beetje interesse wanneer ik de maandag na de herfstvakanrie op achteloze wijze het ding in de docentenkamer te voorschijn haal en daarop wat toverkunsten vertoon.
Mobiele devices zijn hot op deze conferentie, waar vreemd genoeg geen workshop of meeting over het gebruik van twitter staat ingepland. Een gemiste kans voor mij om bijvoorbeeld een studiereis naar Nederland te winnen, want door mijn presentatie in Veldhoven ben ik hier uiteindelijk beland.
Wat zou de meerwaarde van een studiereis naar Nederland voor de aanwezige presentatoren hier kunnen zijn? Wel, ik heb tot nu toe dit geleerd: de Verenigde Staten zijn beslist niet het Mekka van hoe onderwijs zou moeten zijn. Men is direct heel enthousiast over veel zaken, men probeert ook direct van alles uit, maar het licht der wereld is het hier natuurlijk niet. De workshops die ik hier vanochtend heb gevolgd en het bezoek aan het Grossmont College bij san diego hebben mij dat wel geleerd.
Wel is duidelijk dat men hier meer open staat voor nieuwe mogelijkheden die de techniek ons biedt, bijvoorbeeld als het gaat om afstandsleren door middel van bijvoorbeeld het werken met video-conferencing, smartboards , tablets en webcams. De docent doet via deze technieken op punt A iets voor aan de student op punt B, die daaarop weer kan reageren en desgewenst de hele uitleg eindeloos kan herhalen, want alles wordt op het interactieve bord opgeslagen. Een school geeft direct ruimte voor dergelijke initiatieven en propageert en stimuleert dat vervolgens ook. In Nederland blijven wij daarentegen veel te veel hangen bij techniek en randvoorwaarden en bij enthousiaste initiatieven van eenlingen. Er is geen achterliggende visie die een en ander aanstuurt.
Verder moeten we bij het aanschouwen van al het Amerikaanse moois in een gloednieuw en van alle gemakken voorzien schoolgebouw niet vergeten dat we hier een soort Open Dag-situatie voorgeschoteld krijgen: men trekt alles uit de kast, en een school in een achterbuurt van Los Angeles zal ongetwijfeld heel andere problemenm kennen.
Wie een studiereis naar Nederland zou winnen om daar de mogelijkheden van het onderwijs te bestuderen zal vermoedelijk leren dat mken hier veel bedachtzamer en ook trager te werk gaat, met veel meer aandacht voor wat al is en hoe dat in banen te leiden dan voor wat mogelijk wordt en nog gaat komen. Het Nederlandse onderwijs zou het enthousiasme waarmee men nieuwe technieken omarmt en toepast van het Amerikaanse onderwijs moeten overnemen, waarbij de Amerikanen er meer naar zouden moeten streven om die voor iedereen toegankelijk te maken: gelijke kansen voor iedere leerling of student. Van de leerling-populatie van de school bij San Diego bleek maar 50% toegang tot internet te hebben. De rest valt blijkbaar digitaal buiten de boot. Daar zijn we in Nederland dan wel weer sterk in!
Zo, dit was een eerste impressie, vanavond mag ik mij verheugen op een brainstorm-sessie tijdens de borrel over de 24-uurs-school, een idee wat bij mij opkwam na de onderwijs-tv-avond van vorige week. Met Jeroen Spierings van Ricoh ( op Twitter kwamen we elkaar tegen ) heb ik vanmiddag tijdens de lunch daar al wat over voorbereid. Vanavond zullen wij onze visie verder toelichten.
Nu eens kijken of ik ergens iets zonder vette saus en zoetigheid kan scoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten